Als ik jong was zou ik gaan kitesurfen. Als ik de bergen eerder had ontdekt, als ik eerder serieus was gaan hardlopen, het sportklimmen had leren kennen, als. When I was young.

Schoonzoon Martin vraagt of ik meega, even naar Uitgeest. Het is zo’n eind rijden alleen. Via Mrktplts een nieuwe kite kopen. We parkeren bij de kerk waar kinderen spelen in een dorpse stilte. In het kleine achtertuintje van de verkoper past het net. De ‘dudes ‘ pompen het gigantische zeil op, checken of er geen lek in zit, ze spreken een geheel eigen taal, over varen, windkracht, goede en slechte spots. Fantastische sport, zon en wind en water. In zijn kobaltblauwe wetsuit keilt Martin knalhard over kille grijze golven. Ooit vroeg ik hem:
“Ben jij ook een polderjongen?”
Het was even stil, toen zei hij:
“Ik ben een beachboy”.

Generale repetitie, binnenkort moet ik aan de bak. Gidsen door de oudste stad van Holland. Een nichtje met een groep vriendinnen wil persé met mij. Ik doe mijn rondje en bedenk wat ik zal vertellen. Dochter Martine vraagt of ik meega, even naar IJsselmonde, naar een outlet voor een jurkje. Goh, denk ik, zo’n eind rijden voor een jurkje. Ze moet wel nog even douchen, net terug van training, ze dampt nog na. We werpen ons ons in de hectiek van de A16. Heel gezellig, we hebben het over het werk, haar werk. Ze is in de bloemetjes gezet. Voor de Brienenoord eraf en dan. Martine doet alles tegelijk, gooit de auto door de bochten, navigerend met d’r GPS, op zoek naar de winkel. Ze stormt de winkel in, scant de voorraad, zonnebril op en af. Het jurkje is afwezig, wat geeft het, dan scheuren we toch weer terug.

Schoonzoon Robert vraagt of ik meega, stukje varen met de Pura Vida. Met nog wat vrienden van hem sukkelen we door de Biesbosch, lui liggend in de kussens. Het oude motortje pruttelt zachtjes. We praten over The Iceman en zijn ademhalingstechniek. Ik heb koud bier. Roger smeert stokbrood met aioli. Man overboord, twee zelfs. Mij te koud. En te modderig, bovendien ik proef liever zout water. Roger laat zich achter de boot aanslepen aan een tros. Robert snijdt een plastic fles in tweeën, stopt zijn telefoon erin. Nu klinkt de muziek net wat harder, Youssou n’Dour, Senegalese muziek. De zon schijnt relaxed in het Moldiep. Volgens mij zou The Iceman dit ook ontspannend vinden. When I was young, had ik ook een boot gekocht, een zeilboot, dat wel. Ze willen nog een ronde door de stad, maar ik heb geen tijd. Ze zetten me aan wal.
(“Dit is de wal”, zei zeezeiler Henk de Velde, toen hij voet aan wal zette en even rondliep, nadat hij in recordtijd, solo, de wereld had rondgezeild)
Ik bedank de mannen:
“Bedankt, mannen, ik tel hier een, twee, drie, vier, vijf gelukszoekers”.

Snel naar huis, paprika, tomaten, gehakt, knoflook en een potje. We eten spaghetti. Vlug verkleden en weer weg. Gespannen, ik hoop niet dat ik win. Ik stuurde een gedicht in voor de poëziewedstrijd van ‘De Letteren’ in Papendrecht. Het onderwerp moest zijn: Vlucht. Ik legde de verbinding met vluchten en / of geluk zoeken.

Mijn antwoord op Carol ‘s appje: “Ga jij nog? “ is, dat ik alleen ga als zij gaat. Gáán. Music In The Parc, het Wantijpark in dit geval. En het park is vol, het heerlijke weer zal meespelen en natuurlijk ook de ‘line-up’, wie er zoal speelt. Carol en ik manoeuvreren ons door de massa naar voren. De bas resoneert aan mijn binnenwanden. We schreeuwen elkaar van dichtbij in het oor, biertje en wijntje in de hand. Daar is Joop! En daar is Willemien! We wandelen naar een kleiner podium waar het een en al reggae is. Prompt komen de herinneringen bij Carol boven, aan haar recente trip naar Jamaica.
“Ya Mann!” Reggaebeat en wietwolken en een tapijt van plastic bekertjes, de zon zakt achter de bomen, peace!

When I was young
It was more important
Pain more painful
The laughter much louder, yeah
When I was young
When I was young
(The Animals)