Stom! Ik ben weer dom geweest, te gehaast dat lijstje ingevuld, welke vijf nummers voor mij de beste zijn in de top 2000. Net als ‘All along the Watchtower’ van Jimi Hendrix uiteraard, vergeten. Achteraf, ik weet niet welk nummer ik vaker heb beluisterd, ‘Europe’ van Santana of ‘I put a spell on you’. Is de gitaarsolo van ‘Europe’ lang en ingewikkeld, zo is de tekst van ‘a Spell’, vrij simpel. Wanneer je alle herhalingen weglaat hou je dit over:

I put a spell on you
because you ‘r mine
you better stop the things you do
I tell you, I ain ’t lying

You know I can ’t stand it
You ‘re running around
You know better daddy
I can ’t stand it ‘cause you put me down
Oh no

You know I love you
I love you
I love you anyhow
and I don ’t care
if you don ’t want me
I ‘m yours right now

Het is al uit 1956, geschreven / bedacht door Screaming Jay Hawkins. Op een korrelig Youtube filmpje zingt hij in een vreemde Vooddoo-achtige act, compleet met een bot door zijn neus. Als je goed zoekt zijn er honderden versies van verschillende artiesten te vinden, wie zong het niet.

The Animals, Creedence Clearwater Revival, Joe Cooker natuurlijk, Annie Lennox en ook mooi; Nina Simone. Waarschijnlijk kende ik het het eerst in de uitvoering van ‘The Alan Price set’. Toen ik vijftien was stond het lang in de hitparade. Het is duidelijk waar ik heen wil; welke vind ik het mooist. Dus; Joss Stone, zoals zij het zingt en dan het liefst begeleid door Jeff Beck, misschien wel de beste gitarist ter wereld. Er bestaan vele verschillende live-uitvoeringen van hen samen. Recenter is haar samenwerking met gitarist Steven Down.

Waarom nu speciaal dit nummer en met deze zangeres. Zoals zij het zingt, met zoveel passie, hoe ze soms schreeuwend zingt – hoe houdt ze haar stem heel. En dan de tekst; ‘Ik betover je’. Hoewel ik pas sinds kort weet dat dat de betekenis is van I put a spell. En natuurlijk, Joss, ze is zo naturel en zo mooi. Laatst ontdekte ik toch weer een mij onbekend filmpje. Abominabele beeld- en geluidkwaliteit, uit 2010 in Shepherds Bush, Londen. Alleen voor doorgewinterde ‘Spell’ beluisteraars. Maar dan, werkelijk, hier breekt de pleuris uit, it ’s war on stage, een gevecht tussen gitarist en zangeres. Ik krijg het er warm van, hartkloppingen, kippenvel, brok in de keel, kortom.

Voor wie niet zo kapot is van haar soms ietwat rauwe stem, luister dan eens naar haar akoestische uitvoering van ‘Then you can tell me goodbye’

Kiss me each morning for a millon times
Hold me each evening by your side
Tell me you ‘ll love me for a million years
Then if it don’t work out
Then if it don’t work out
Then you can tell me goodbye

Nog een tip, Voor velen toch redelijk onbekend, Jeff Beck, de onnavolgbare gitaarkunstenaar. Luister eens naar de instrumentale nummers, ‘Nadia’ en ‘Cause we’ve ended as lovers’.