Ik ben om. Ik heb het licht gezien. Was het altijd in principe nee, nu heb ik het ontdekt. Daar was de lange hete zomer en grote hoeveelheden warme vrije tijd debet aan. Het dragen van de korte broek. Ontegenzeggelijk, ik ben er nu achter, er kleven vele voordelen aan. Ik was altijd tegen, wegens het ontbreken van de zogeheten Rock & Rollfactor *Lees mijn verhaal:

En mede om, zoals ik alom ter verdediging aanvoerde, geen vrouwen op verkeerde gedachten te willen brengen, wegens de aanblik van mijn benen. Welnu, ik ben van mening veranderd, kwestie van voortschrijdend inzicht. Nogmaals, de ongemeen hoge temperaturen noopten mij, binnenshuis en de onmiddellijke omgeving daarvan, mij vrijelijk kortgebroekt te gedragen. En dat beviel! Voor de duidelijkheid, als je het weten wil, liefst draagt men helemaal geen broek, maar het is de celstraf die men doet terugschrikken.
Het is algemeen bekend dat koude lucht daalt. (warme lucht stijgt op) Nu deed zich een merkwaardig fenomeen voor, wellicht te wijten aan de omvang van mijn (gebruinde) dijbenen, er bleek een frisse opstijgende lucht waar te nemen in het kortebroek gedeelte die zich zelfs tot in de verste uithoeken uitbreidde en een weldadige koelte teweeg brengend.

Dan wat betreft die foute gedachten. Kijk, het is mij na die jaren nog steeds niet helemaal duidelijk, het mysterie vrouw en tevens wat nu wel en niet aantrekkelijk gevonden wordt door deze wezens. Houdt men van onbeschadigde jongensbeentjes met weinig tot geen levenservaring, hoe gespierd misschien dan ook, welgevormd voor mijn part, of gaat men voor echte mannenpoten, gepokt en gemazeld, getekend door het leven en de tand des tijds, wellicht wat mager en krom, maar wel behaard en ‘they ‘ve been around’, tja dan kunnen die twee onderdanen van mij toch niet voorkomen dat er bepaalde gevoelens zouden kunnen ontstaan bij het andere geslacht.
Zit ik daar mee? Moet ik me daar wat aantrekken, mij schuldig voelen soms? Ik dacht het niet, anderzijds zie ik ook weleens iets voorbij komen dat ik de neiging moet onderdrukken achterom te kijken, hetzij om in de lacht te schieten, of ook soms toch wel te denken; “O lala…”

Het begrip Rock & Roll, ach slechts enkele ouderen van dagen die dat begrip nog iets zegt, dus laat ook maar. En dan nog dit, voor een goed begrip, de door mij gehekelde afritsbroek, daarin zult u mij niet aantreffen, die laat ik aan de outdoortypes, Barbecue-ers en bezitters van een luie E-bike.
Tevens is wel noodzakelijk wat kleur op de kortebroekebenen te hebben, ik zal mij ervoor hoeden in het openbaar te verschijnen met benen die haast doorschijnend zijn of in een Ralkleur die men op de muren van wachtkamers aantrof, vroeger dan. De korte broek dus, ook met de nu versneld afsmeltende Groenlandse ijskap, het kan best praktisch zijn in de nabije toekomst.