Tradities zijn er om overboord te gooien, dingetjes zoals nieuwjaarsbrandstapels, rotjes mogen blijven, gillende meiden ook liefst, overig vuurwerk, legaal of illegaal terstond verbieden. Nieuwjaarswandelingen daarentegen gaan ten allen tijde door, zoals ook de eerste vrijdag na Kerst. Die staat vast, dan gaat de GGE op pad, dat geheimzinnige genootschap van vrienden, Bergliefhebbers. Trokken zij traditioneel de Hoge Venen in, sneeuw vrijwel gegarandeerd, nu echter, net als vorig jaar ontdekken zij steeds andere gebieden, streken waar de stilte heerst.

Wat zou het leven zijn zonder vrienden, vijftig jaar geleden zong Joe Cooker het al tijdens Woodstock. ‘With a little help from my friends’. In deze tijd van Top Tweeduizenden en -Quizzen, zijdelings wat geschiedenis mag wel even. Het nummer, geschreven door Paul McCartney, werd een enorme hit door de eigenzinnige zang en presentatie van Joe Cooker en zijn performance op Woodstock werd een van de hoogtepunten van het festival.

En stil was het, in de Waterleidingduinen. Er was geen race op Zandvoort, athans niet hoorbaar. Wel een vreemd zacht gerommel, om de twee minuten, wanneer een vliegtuig opsteeg van Schiphol, maar ook dat geluid verstomde naarmate de groep van vijf dieper het gebied introk. Naald en loofbos veranderde in struikgewas in duingebied in strand, waar zee en lucht nauwelijks van kleur verschilden, het was een prachtige dag. December zonlicht strooide warm licht en maakte alles nog net iets mooier. De vrienden maakten een rondje van zeventien kilometer en spraken in wisselende samenstellingen over de toestand in de wereld, (klein-)kinderen, geliefden, hogere doelen en welke bergen. Verder noteerden zij; een Vlaamse gaai, brilduiker, smient, boomkruiper en uiteraard tientallen reeën en herten die hooguit verveeld even omkeken.

‘Ah, with a little help from my friends
Don’t you know I’m gonna make it with my friends?
Ah, with a little help from my friends
I promised myself I’d get by
Ah, with a little help from my friends

 Zacht zing ik, zo hard ik durf, mee, de volgende avond, en het is makkelijk want de tekst wordt geprojecteerd, boven de band die het speelt. In de stampvolle ‘Main Stage’ is het jaarlijkse (traditie) Top 2000 Event en wat er hangt is fantastisch; sfeer. Geïnitieerd door vier kerken is een keuze gemaakt uit de muziekgeschiedenis en het thema vanavond is ‘vriendschap’. Het kerstgevoel en de slogan, ‘niemand mag met kerst alleen zijn’ nog even vasthouden of zoek ik het te ver. Niet alleen liefde voor bergen verbindt, ook muziek brengt mensen samen. Omgekeerde wereld, je verwacht het niet, gratis toegang, terwijl voor het natuurgebied van gisteren entree werd gevraagd.

Klimmaatje en ik, we doen ons best, kunnen beiden even goed zingen en dat is helemaal niet erg, de band speelt op volle sterkte. Van dichtbij schreeuw ik in haar oor over Joe Cooker en Woodstock uit 1969 en ze kijkt me vragend aan, de tekst kent ze, dat wel. In deze setting is een goed gesprek wat lastig – “verder kijken, waar gaan we heen, wat gaan we klimmen”, maar wat geeft het.

‘What would you do if I sang out of tune?
Would you stand up and walk out on me?
Lend me your ears and I’ll sing you a song
I will try not to sing out of key’