Evenals het vonnis dat mij wacht en waarvan men mij beticht
ik zal terecht staan voor mijn rechters en die mijn beulen mogen zijn
recht zal ik in de lopen kijken en ze zijn geolied en op mij gericht

Hier sta ik, ik kon niet anders en ze weten dat ik hen veracht
ik heb mijn graf alvast gegraven haarscherp en recht en diep
laat de wind dan komen van de bergen en laat het donderen met kracht

Ik deed wat van mij werd verwacht en niets anders meer dan goed
de lijnen volgend van haar hand en waar mijn hart mij stuurde
verblind door dat Andalusies zwarte haar verdwalend in de nevelen van bloed

Hoe kon ik weten van de kille liefdesdolk verborgen in gesloten ogen
hier sta ik, onbevangen en oprecht, onschuldig en ontkleed
het was een gouden dag en het zal te laat zijn voor berouw of mededogen

(3 van 7-7)