Het was grijs
het was middag
en waterkoud

Het was haar vreemd
ze kende het niet nee
dacht ze, jaloersheid
tot ze het toch ontdekte
een ijsschots in een groene zee

Haar ogen hard en kil
schoten geladen pijlen
gevuld met giftige jaloezie
vol, midden in zijn
onschuldige poëzie

(1 van 7-4)