Het is toch fantastisch, de Turkse bibliothecaresse mét hoofddoek leidt de spreker van de avond in. Met een begroeting, gedeeltelijk in het Turks; Olaf Koens heeft een tijd in Istanbul gewoond en spreekt de taal een beetje. Toen hij binnenkwam zag ik dat ze al een geanimeerd gesprekje hadden.

Twee dagen later staat het land op z’n achterste benen omdat het kabinet dreigt te vallen, de Marokkaanse staatssecretaris trekt het niet meer. De omgangsvormen, de polarisatie, ze kan er niet meer tegen. Het ging niet over hoofddoekjes, met haar indrukwekkende CV, laatste baan officier van justitie, zou ze daar om lachen. Wat er nu precies is gezegd blijft geheim, want wat er in de ministerraad besproken wordt schijnt niet openbaar te mogen worden.

Knettergek, minder minder minder, grenzen sluiten, het beleid dat ben ik, de integratie is mislukt, Jodenjacht, Kristallnacht, asielcrisis, het land uitzetten, paspoort inleveren, Marokkanen pus in de samenleving, om maar wat te noemen. In de nietszeggende toespraak van de marionet die nu de rol van minister-president speelt, ene Dick Schoof, werd de zin: ‘Er is en was geen racisme in dit kabinet’ welgeteld 21 keer herhaald.

Knettergek, het woord dat onze grote blonde leider binnen de politiek introduceerde blijkt een voorspellende waarde gehad te hebben. We hebben te maken met een knettergekke regering. Belangrijke zaken als het milieu, armoede, energie komen amper aan bod. Gedane beloftes blijken onmogelijk gerealiseerd te kunnen worden. Asiel en de instroom is het belangrijkste onderwerp en waar met de werkelijke cijfers enorm gegoogeld. Natuurlijk, er heerst onvrede in het land, maar die wordt juist aangewakkerd door een groepje knettergekken die gekozen zijn op die loze beloften. Werkelijk niets van de plannen blijkt nu te lukken. Ook het onzalige plan om de BTW te verhogen, gaat uiteindelijk, gelukkig, toch niet door.

De wereld lijkt wel knettergek geworden met overal halve garen aan de macht. Die duizenden burgers de dood injagen in oorlogen of door ontkenning van Corona of klimaatverandering. Fake nieuws is de nieuwe norm die hele landen in de greep houdt, net als het grote complot denken. Welke krant lees je, welk nieuws neem je tot je. ‘In de Volkskrant staan allemaal leugens’, zei een vriend mij. Die vriend  raadde mij ook aan naar Johan Derksen te kijken: ‘Die weet veel’.

Het onderwerp van de lezing in de bibliotheek door Olaf Koens was het ‘conflict’ van Rusland en Oekraïne. Hij woonde jarenlang in Moskou en volgt de oorlog op de voet. Hij haalde die periode van vijftig jaar geleden aan. ‘De Russen komen’, dat was de angst die ons werd aangepraat in de tijd dat ik mijn militaire dienstplicht vervulde. Overigens moesten wij toen ook leren hoe om te gaan met een atoombomaanval; snel een putje graven. En er was daar die zeer interessante (!) instructiefilm; ‘Wie zich camoufleert, leeft langer’.

En nog iets anders; zoiets knettergeks, complete veldslagen worden gevoerd door voetbalsupporters, het is volkomen normaal om een enorme politiemacht in te zetten bij een voetbalwedstrijd.

Ik moet straks even een boek ophalen dat ik reserveerde in de bibliotheek. Wie weet, misschien heeft die – geïntegreerde-  bibliothecaresse wel dienst.