In lange karavanen trokken zij op
naar de oorden der belofte

En ook ik ontblote mijn,
door lange maanden van afzondering,
sterk vermagerde bovenarm
en ontving de zegen der genezing

En zie, niet zodra een geheimzinnige cocktail
aanving door mijn aderen te kolken
en ik mij in mijn zwarte gezinswagen
met hoge snelheid verplaatste doorheen
akkers en velden met bloeiende gewassen
in rood, oranje en paars tot aan de horizon
of een grote blijdschap overmande mij
en ik bezag alles, de kleuren van de hemel,
de vriendelijke tegenliggers en zelfs
het matglanzende asfalt met intense vreugd
en mijn rechtervoet spoorde aan: sneller,
een onbesmette vrijheid tegemoet

(4 van 14-10)